کارکرد مساجد به فراموشی سپرده شده است
به گزارش سرویس فرهنگی باریش نیوز، هر دین و آیینی نمادها و نشانه‌هایی دارد، اسلام که آخرین و کامل ترین دین آسمانی است از میان نمادها، نشانه‌های ظاهری و مکانی، به جایگاه مسجد و احکام آن بسیار اهمیت داده است.
مسجد، نمادی استوار از تمدن اسلامی در طول تاریخ بوده و ارزش و اعتبار خود را میان مسلمانان حفظ کرده است. در این میان، دوران صدر اسلام، درخشان ترین دوره در طول حیات مساجد است؛ چرا که در آن زمان، مسجد نه صرفاً محل عبادت، که محل فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، قضایی و نظامی به شمار می آمد. برای احیای هر چه بیشتر مساجد باید کوشید آنها هر چه بیشتر به مساجد صدر اسلام نزدیک شوند و توانایی های فراوان خود را به فعلیت برسانند.
از اوایل اسلام مسجد نیایشگاه و محل گردهمایی مسلمانان بوده است. مساجد مهم‌ترین بناهای معماری ایران پس از اسلام هستند. شاخص‌ترین و پیشرفته‌ترین بناهای هر دوره معماری ایران پس از ورود اسلام را می‌توان در مساجد پیدا نمود. اهمیت مسجد در ایران نشانه‌ای از پذیرش و اقبال مردم ایران نسبت به دین اسلام است. چرا که در دورافتاده‌ترین نقاط ایران نیز مساجد مهم‌ترین بناهای اطراف زندگی مردم بوده‌اند. به همین دلیل در ایران نیز همزمان با بیست و یکم اوت روز جهانی مساجد نامگذاری شده است.
مساجد و درهایی که همیشه بسته است
مساجد که برای عبادت و فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، قضایی و نظامی بنا شده اند ولی در حال حاضر مردم با درهای بسته آن مواجه می‌شوند.
در مسجد نباید بعد از نماز بسته شود که اگر این چنین باشد یک آفت برای مسجد است. در خیلی از مسجدها نماز که خوانده می‌شود، درب مسجد بسته می‌شود.
در اسلام نماز خواندن در مسجد آن‌قدر اهمیت دارد که می‌گویند اگر انسان نماز اول وقتش را تأخیر بیندازد اما در مسجد بخواند، بهتر است از این که نمازش را اول وقت و در خانه بخواند.
مسجد در اسلام محلی است که باید استفاده چندمنظوره داشته باشد. در صدر اسلام مسجد کوفه محل مشورت، قضاوت، سؤال و جواب، عبادت و دیگر امور بود. مسجد باید به محور فعالیت‌های دینی، فرهنگی و اجتماعی در جامعه‌ی اسلامی تبدیل شود. مؤمنین باید مسجد را به عنوان محور فعالیت‌های خودشان قرار دهند و حتی برنامه روزانه خود را با توجه به وقت نماز در مسجد تنظیم کنند. مؤمنین می‌توانند قرار ملاقات‌های خود را در مسجد قرار دهند.
اما چگونه زیرا درهای مسجد در بیشتر اوقات بسته است و مردم حتی برای نماز خواندن فقط باید در ساعت اقامه نماز در مسجد حاضر شوند و پس از این ساعت درهای مسجد باز دیگر به روی مردم بسته می شود.
مسجد باید به گونه‌ای باشد که همه مردم به‌راحتی در برنامه‌های آن شرکت کنند. این‌گونه نباشد که مسجد در اختیار حزب یا گروه خاصی باشد و این مسأله باعث شود که عده‌ای از مردم به مسجد نیایند. مراکز فرهنگی دیگر مانند حسینیه‌ها باید مؤید مسجد باشند و نه رقیب آن. این‌گونه نباشد که مثلاً در ایام محرم در کنار مسجدی یک حسینیه برپا شود و جوان‌ها به حسینیه و پیرمردها به مسجد بروند.
اگر این درها باز نشوند دیگر از مساجد با چه عنوانی می‌توان یاد کرد؟ البته باید در نظر داشت که کودکان نیز می‌توانند به مساجد بروند و برنامه‌هایی مخصوص کودکان برگزار شود که جنبه آموزشی داشته باشد.
اما این روزا افرادی در مسجد رفت و آمد می‌کنند که نه تنها با کودکان بد رفتاری دارند، بلکه از ورود کودکان به مسجد جلوگیری می‌کنند که این امر باعث دوری کودکان از مساجد و مراکز دینی می‌شود.
مسئولین باید فکری به حال مساجد و موذنان آنها بکنند که اگر روال به همین شکل ادامه پیدا کند دلیل اصلی دوری کودکان و نوجوانان می‌شود که می‌توانتد بسیار در بعد فرهنگی آسیب های جبران ناپذیری در پی داشته باشد.
نظر دهید