پرخاشگری و ضعف ارتباطی کودکان ، تاثیر روانی کرونا
سرویس اجتماعی باریش نیوز ، کودکان در جامعه امروز یکی از حساس ترین گروه های سنی متشکل جامعه هستند که به جبر شیوع کرونا ملزم به خانه نشینی شده اند. این خانه نشینی برای والدینی که همواره غرق در شغل و انجام کارهای روزانه خود بوده اند، نکته ای مثبت و مفید واقع شده است و باعث شده والدین زمان بیشتری را صرف همنشینی با کودکانشان کنند.
اما این خانه نشینی سنگینی بزرگی به دوش کودکانی است که در سرشت آن ها بازیگوشی و جست و خیز نهادینه شده و دنیای بازی و سرگرمی آن هارا محدود کرده است. کودکی که تا دیروز به فعالیت در مهدکودک، مدرسه، خانه بازی، کوچه ها می پرداخت محکوم به تن دادن به خانه نشینی شده است که قطعا میلی به انتخاب آن ندارد.
کودک جامعه امروز از تمام اجتماع هایی که می توانست اورا در جهت رشد سوق دهد، دور می شود و محکوم به فاصله گرفتن از هم سن و سالان خود و همنشینی با والدینی است که هیچ وجه اشتراکی با دنیای کودکانه فرزندانشان ندارند. همین امر باعث شده که کودکان جامعه با ضعف ارتباطی روبه رو شوند و برای ارضای نیاز های ارتباطی خود به فضای مجازی و بازی های آنلاین رو بیاورند تا بلکه نیاز های ذاتی خود را که آن ها را به مخلوقی اجتماعی تبدیل کرده پاسخ بگویند.
تعطیلی مدارس و تغییر شیوه آموزش از یادگیری مستقیم در کلاس درس به آموزش از راه دور، نا منظم شدن خواب، تماشای تلویزیون، تغذیه نامناسب، افزایش ساعات استفاده از بازی های رایانه ای، فاصله گرفتن از دوستان و مدرسه و اقوام و ... همه در سلامت جسمی و روحی کودکان در این ایام اثر گذاشته و خانواده هارا با چالش های جدیدی روبه رو کرده است.
افزایش پرخاشگری در رفتار کودکان خانه نشین، افزایش اضطراب و استرس همه از نشانه های تاثیرات منفی خانه نشینی کودکان در طول این دوسال است. والدین باید با توجه به نیاز کودکانشان روش های متنوعی را در روش زندگی کرونایی خود قرار دهند تا از هرنوع نتیجه منفی جلوگیری کنند.
در این میان از روش های پیشنهادی روانشناسان می توان به قدم زدن در فضاهای باز با توجه به رعایت پروتکل های بهداشتی و در فضاهای امن و حیاط خانه ها اشاره کرد تا به کودکان این حس دست نیابد که در فعالیت های خود محدود شده اند.
با توجه به میل به شکستن محدودیت ها که در کودکان رایج است، هرگونه محدودیت برای آن ها استرس و پرخاشگری را به دنبال خواهد داشت.
از دیگر روش های پیشنهادی می توان به انجام فعالیت های فرهنگی و آموزشی با خانواده و در محیط خانه اشاره کرد که باعث می شود کودک همان شادی و نشاطی را که از بازی با هم سن و سالان خود دریافت می کرد را در محیط خانه احساس کند و جو خانه را از خشکی و سردی در بیاورد و کم حوصلگی را از کودک دور کند.
والدین می توانند میل به ارتباط کودک را در قدم اول با ارتباط صحیحی که با کودک خود ایجاد می کنند جبران کنند و در قدم دوم با توجه به گستره ی وسیع تخیل و تصور کودکان می توانند این میل را در قالب کاراکترهای کارتونی و انیمیشن و داستانی ارضا کنند. آن ها توانایی بالایی در برقراری ارتباط با دنیای ذهنی خود دارند و همین امر باعث می شود به مشکلات ضعف ارتباطی در سنین پایین دچار نشوند.
با توجه به فشار روانی بالای شیوع کرونا در کشور، از والدین درخواست می شود از انتقال هرنوع فشار روانی و روحی به کودکان خود جلوگیری کنند.
این روزها شنیدن خبرهای مرگ و میر در کودکان استرس و اضطرابی را رقم خواهد زد که گریبان گیر آینده کودکانمان خواهد شد. و همین امر باعث تربیت نسلی سرشار از استرس و اختلالات روانی خواهد شد.
اگر در این شرایط سخت تربیت و پرورش فرزندانمان را به دست فراموشی بسپاریم شاهد مشکلات فراوانی اعم از بی قراری، کم حوصلگی، بی انگیزگی و بی اراده بودن و پوچ گرایی فرزندانمان در سنین بالا خواهیم بود که هم مارا به عنوان والدین و هم جامعه را به عنوان یک بستر اجتماعی مورد آزار قرار خواهد داد.
نظر دهید