بانوي كارآفرين شوطي، ماهانه 2 ميليون تومان از توليد و فروش لبنيات در پاركينگ خانه اش درآمد دارد+ تصاوير
نوبر ميرزايي، كدبانوي شهرستان شوط كه با راه اندازي مغازه جمع آوري و فروش لبنيات در گاراژ زير خانه شان با درآمد ماهانه 2 ميليون تومان براي خانواده اش كسب روزي حلال مي كند.
آذربایجان غربی یکی از مناطق مستعد کشاورزی و دامپروری کشور است که از دیرباز تاکنون در بیشتر روستاها دامپروری در آن رایج بوده و می‌توان گفت یکی از محورهای اشتغال و تامین معاش مردم استان دامداری است که دوشا دوش فعالیت‌های بخش کشاورزی از مهمترین منابع تولیدی استان به شمار می‌رود.
امروزه تولید شیر و محصولات لبنی یکی از مهمترین فعالیت‌های صنعت دامپروری محسوب می‌شود و در برخی از کشورهای پیشرفته از کیفیت بهداشتی شیر و سرانه مصرف آن در جامعه به عنوان شاخص پیشرفت یاد می کنند اما در استان آذربایجان غربی با وجود رشد صنایع فراورده‌های لبنی، دامداری‌ها از توسعه آنچنانی جا مانده‌اند و به صورت سنتی فعالیت می کنند.
به گزارش باریش ،« نوبر میرزایی کدبانوی شهرستان شوط که با تبدیل گاراژ زیر خانه اش به مغازه جمع آوری و فروش محصولات لبنی توانسته است ماهانه 2 میلیون تومان از این مغازه روزی حلال برای خانواده اش کسب نماید.»
با ایشان در باره چگونگی موفقیت و رمز و راز کارش گفتگویی کردیم که به اشتراک می گذاریم.
نوبر میرزایی در باره نحوه ورودش به عرصه لبنیات دامی می گوید: «بچه روستا بودیم و در ده کشاورزی و دامداری می کردیم. شوهرم جانباز 20 درصد است. ساکن شهر که شدیم کره ها و پنیرهای پدرم را به همسایه ها و فامیلها در شهر می فروختم. چون خودم محصولات لبنی را تمیز و با کیفیت درست می کردم همه همسایه ها و آشناها در شهر می خریدند و این باعث شد به بیشتر همسایه ها حتی خیابانهای دیگر محله هم معرفی شوم تا جایی که دیگر به مشتریها نمی توانستم برسم. با شوهرم در مورد خرید همسایه ها و مشتریها صحبت کردیم چون شوهرم از تسهیلات و عرصه های بسیج سازندگی سپاه خبر داشت و ایشان باعث شد که به مشاغل خانگی روی بیاورم و عرصه لبنیات را انتخاب نمایم.»
او می افزاید:« همسرم در آغز کار کمی نگران بود ولی مخالف نبود چون فکر می کرد ضرری خواهم داشت و مشکلاتی بوجود بیاید. اما در نهایت شوهرم کمکم کرد تا گاراژ خانه را سروسامان بدهیم و برای ایجاد مغازه لبنیاتی آماده سازی کنیم.
میرزایی خاطرنشان کرد:« همسرم با دیدن مشتریها و استقبال همسایگان که حتی از چند خیابان و محله های دیگر می آمدند آرام آرام توجیه اقتصادی این کار هم برای همسرم و هم برای من روشن شد. حالا کارگاه را با درآمد ماهیانه 2 میلیون تومان حاصل فروش محصولات لبنیاتی و دریافت 30 میلیون تومان تسهیلات اقتصاد مقاومتی و صنایع تبدیلی از بسیج سازندگی توانستیم با خرید دستگاه های صنعتی راه اندازی نماییم و کار تولید و فروش لبنیات را توسعه بدهیم.»
این فعال اقتصادی در باره میزان اشتغالزایی که کرده می گوید:«در کل با جمع آوری شیر و لبنیات از روستای خودمان و چند روستای دیگر و فروش این محصولات در مغازه بالغ بر 5 نفر مستقیما از این راه کسب درآمد دارند و بیشتر از 50 زن روستایی هم از این راه با در اختیار گذاشتن محصولاتشان به ما درآمد دارند.»
میرزایی همچنین افزود:« پسرم دیپلم کشاورزی هست و شاگرد ماشین های بین شهری بود که پیش خودم آوردم و دستش را گرفتم و کمک خوبی هم برای من شده و هم درآمد خودش را هم درمی آورد. تقریبا تمام اعضای خانواده ام در این مغازه و کارگاه کمک من بوده و مشغول به کار هستند.»
این فعال اقتصادی اظهار داشت:« بسیج سازندگی سپاه خیلی کمک زیادی بهم کرده است. کمک کرد که از صفر شروع نمایم. سپاه باعث شد که همه مشتریهایم با راحتی جان ازم خرید نمایند و هیچگونه مشکلی در فروش نداشته باشم. همچنین باعث شد تا همه در روستا با راحتی جان لبنیاتشان را اعم از شیر، پنیر، کره و غیره را برای فروش در شهر به من بدهند.»
میرزایی در ادامه اشاره کرد:« خیلی از وقتها همه محصولات لبنیشان را که در اختیارم می گذارند پول نقد دریافت نمی کردند چون خیلی از این مشتریها قشر زن و مادر خانواده می باشند بیشتر در عوض پولی که به آنها باید پرداخت می کردیم ، در خواست کالا می کردند که دفعه بعد آمدنی برایشان تهیه و خردایری نماییم و تحویلشان بدهیم. این کالا ها هم مواد غذایی و کالاهای مورد نیاز یک خانه بودند که برایشان تهیه می کنیم.
وی همچنین گفت نیاز دارد بگویم که :«زنانی در روستاها هستند، خانوارهایی در روستاهای محروم هستند که درآمدشان از همین راه است، چون توان رفتن به شهر و تهیه وسایل مورد نیاز خانه را ندارند در عوض پول شیر و لبنیاتی که از ما می گیرند لیستی از نیازهایشان به ما می دهند و خارو بار و مواد غذایی می خواهند که برایشان تهیه می نماییم.
میرزایی در آخر ضمن ابراز موفقیتش در این کار و امید به توسعه این کار گفت:« خدارا شاکرم که توانستم سهمی در دست گرفتن زنان روستایی که از جنس خودم هستند و به مشکلاتشان آگاهی دارم داشته باشم و بتوانم برایشان کاری کرده باشم و درآمدی ایجاد نمایم و کمک کنم تا قسمتی از نیازهای اساسی زندگیشان را تامین نمایند، این بهترین کاری هست که مرا در این شغل نگه داشته و برای ادامه آن امید داده است.
نظر دهید