زخم کهنه بافتهای فرسوده ارومیه مرهم می‌خواهد
سرویس اجتماعی باریش نیوز، بافت فرسوده امروز نه به عنوان یک فرصت بلکه به عنوان یک آسیب و تهدید جدی است که سلامت کالبدی، امنیتی و اجتماعی شهر را به خطر می‌اندازد؛ چرا که این معضل مشابه یک بیماری مسری است که در صورت عدم مهار آن، گسترش یافته و باعث ایجاد صدمات جدی به کل ارگانیزم شهر خواهد شد بیماری که اگر در زمان خود مهار نشود به علت گسترش بی رویه و عدم امکان کنترل امکان درمان را از ما می‌گیرد.
در واقع به هر میزان که قدمت شهرنشینی بیشتر باشد، میزان بافت فرسوده آن منطقه نیز بیشتر است. در شهر ارومیه نیز به دلیل قدمت شهرنشینی، خانه ها و اماکنی وجود دارد که به اصطلاح فرسوده نامیده می شوند. وجود این املاک می تواند زنگ خطری برای بروز حوادث احتمالی باشد.
با توجه به وسعت بافت فرسوده در شهر ارومیه و جلوگیری از بروز اتفاقات ناگوار نیاز است تا مسئولین مربوطه اقدامات مورد نیاز را برای نوسازی انجام دهند؛ ذچرا که بافتهای فرسوده نه تنها در برابر حوادث بزرگی مثل زلزله مقاوم نیستند، بلکه گاهی نیز با کوچک ترین رخدادهای طبیعی می تواند تخریب شود.
متاسفانه بخش عظیمی از خانه های مسکونی بافت فرسوده ارومیه در برابر زلزله تاب آوری ندارند و توسعه محلات با رویکرد نوسازی بافت های فرسوده باید یکی از اولویت های مسئولین شهری باشد.
این محلات از یک سو به جهت فرسودگی شدید و نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی و از طرف دیگر وجود مشکلات فرهنگی ، امنیتی و آسیب پذیری در برابر زلزله و نیز عدم تطابق با زندگی امروز شهری و شهرسازی مدرن دارای مشکلات روبنایی و زیرساختی فراوان به ویژه در زمینه هنجارهای اجتماعی هستندبه نحوی که در برخی موارد حیات شهری نیز تهدید می شود.
باید توجه داشت که اکثر منازل و ساختمان ها در بافت های فرسوده ارومیه فاقد سیستم سازه ای و محاسبات فنی برای مقاومت در برابر سوانح طبیعی از جمله زلزله هستند و این امر خود می‌تواند باعث بروز حوادث جبران ناپذیزی شود.
نوسازی بافتهای فرسوده یک مساله اصلی در حوزه مدیریت شهری می‌باشد و از آنجا که بافت های فرسوده هم یک تهدید بالفعل و هم یک تهدید بالقوه برای یک شهر و شهروندان آن است ضرورت نگاه تخصصی و برنامه ریزی کارشناسی برای نوسازی بافت های فرسوده در هر مقطع زمانی مدیریت شهر بسیار حائز اهمیت است، لذا بافت های فرسوده یک مساله مهم و به نوعی از مولفه های مساله ساز مدیریت شهری است.
بافت های ناكارآمد و فرسوده و همچنین حاشيه نشينی خود به عنوان پديده و آسيب اجتماعی مطرح هستند که برای رفع آن از طرف مسوولین انگار قرار نیست کار خاصی انجام بگیرد!
سخن آخر اینکه،مسئولان شهری باید ابن نکته را در نظر داشته باشند که گستره بافت فرسوده شهری و سکونتگاه های غیر رسمی در حاشیه شهر و عدم رسیدگی به آن، تهدیدی است که غفلت از بهسازی آنها می تواند باعث به بارآمدن حوادث جبران ناپذیری شود.
شیرین شریفی
نظر دهید