تازیانه سرمای سخت زمستان، در کمین کودکان کار
سرویس اجتماعی باریش نیوز، زمستان با تمام زیبایی‌هایش می‌تواند تهدیدی جدی برای کودکان کار باشد، کودکانی که دلسوزی‌های نادانسته بسیاری از شهروندان می‌تواند بر مشکلات آنها دامن بزند و به این کار بدون در نظر گرفتن عواقب جبران ناپذیر آن عادت کنند.
در واقع، کودک کار به فردی گفته می‌شود که به دلیل مشکلات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به صورت خودخواسته و یا توسط باند و مافیا به صورت طولانی به کار گرفته می‌شود و متأسفانه این کودکان در معرض انواع آسیب‌ها قرار می‌گیرند و با توجه به اینکه از تحصیل محروم می‌شوند، خطرات زیادی آنها را در آینده تهدید می‌کند.
کودکان کار خیابانی ، کودکانی هستند که بیشترین ساعات زندگی و گاه تمام آن را در کوچه و خیابان می گذرانند و علیرغم داشتن خانه و خانواده از کوچکترین و ابتدائی ترین حقوق انسانی خود که همان حق آموزش و تحصیل است محروم مانده اند و به جای آن والدین این کودکان هر روز صبح به جای روانه کردن آنها به مدرسه ، بسته آدامس و یا کاسه تکدی را به دستشان می‌دهند و در دامن خطرات بی انتهای خیابان های شهر رهایشان می کنند.
آری، هر روز در گوشه و کنار این شهر بزرگ، کودکانی را می بینیم که آنها را کودکان خیابانی نام نهادیم، کودکانی که چهره های معصوم و نگاه‌های افسرده ای دارند که زیر پنچه درد و رنج فلاکتها نابود شده اند، کودکانی که قربانیان بدون فردا هستند، کودکانی که عده ای آنها را ولگرد و دست فروش می دانند و معتقدند که برای تمیزی و زیبایی چهره شهر باید این نان آوران کوچک را از سطح شهر جمع کرد، غافل از اینکه بر اساس بررسی های کارشناسان اکثر این کودکان دارای خانواده هستند؛ خانواده هایی که برای امرار معاش و گذران زندگی ، کودکان خود را راهی خیابانهای شهر می‌کنند
بدون شک در این شرایط بحران اقتصادی حاکم بر جامعه به دلیل مشکلات اقتصادی حضور کودکان کار را در جامعه و خیابان پررنگ‌تر می شود و طبیعتا کار کردن این کودکان در خیابان تبعات غیر قابل جبرانی را برای آنها به همراه خواهد داشت که این امر باید بصورت جدی مورد توجه متولیان این امر قرار گیرد.
متاسفانه این کودکان همواره با عقده های روانی بزرگ می شوند، در حاشیه همین خیابان ها تبعیض را به خوبی می بینند و با تمام وجود احساس می‌کنند، به کودکان همسن و سال خود نگاه می کنند و تبعیض را با تمام وجود درک می‌کنند، آنها با بی مهری ها و با بی تفاوتی ها و حقارت ها بزرگ می شوند، و کینه ای نسبت به جامعه در درون خود جمع می‌کنند که شاید سال‌ها بعد، از زبان خود آنها بشنویم.
سخن آخر اینکه، کودکان کار ناخواسته وارد دنیای کار شده اند، برنامه ریزی و همکاری لازم برای ساماندهی، ارائه خدمات به والدین آنها، حمایت از خانواده های کودکان کار می تواند تا حد زیادی از حضور کودکان کار در خیابانها جلوگیری نماید؛ جهت ساماندهی کودکان کار نیاز است که به صورت عملی اقداماتی صورت گیرد تا این کودکان فارغ از مشکلات اقتصادی بتوانند به تحصیل خود ادامه دهند؛ به امید روزی که حتی یک کودک نیز برای بدست آوردن پول و تأمین مایحتاج زندگی‌اش به کار کردن مشغول نشود، چراکه کودک باید کودکی کند و از این دوران لذت ببرد.
شیرین شریفی
نظر دهید