22:02|پنجشنبه, فروردین 09 ,1403
تاریخ انتشار: 29 اردیبهشت 1400 - 10:46
کد خبر: 16312
یادداشت:

سیب هایی که در دست باغداران آذربایجان غربی ماند!

آذربایجان غربی با تولید بیش از 6 الی 7 درصد از محصولات کشاورزی کشور یکی از قطب های اصلی این بخش به شمار می رود که متاسفانه هر ساله بازار پس از تولید این محصولات به چالش بزرگ و اصلی در استان تبدیل می شود. اما این افزایش تولید با وجود کیفیت بالا نه تنها سودی برای اقتصاد کشاورزی و باغداران استان نداشته بلکه به یکی از دغدغه های اصلی آنها تبدیل شده است.
سیب هایی که در دست باغداران آذربایجان غربی ماند!


سرویس اقتصادی باریش نیوز، وجود مشکلات سیب در آذربایجان غربی روز به روز باغداران بیشتری را زمین گیر می کند و هر ساله صدای اعتراض و فریاد تعداد بیشتری از کشاورزان را در می آورد. صادر نشدن این محصول باعث شده کشاورزان محصولات باغی بویژه سیب را پیش از موعد برداشت نمایند و آن را کنار جاده‌ها بریزند تا به نام زیر درختی به نازل‌ترین قیمت آن را بفروشند و گاهی با شرایط نسیه چندین ماهه محصولات خود را وارد بازار کنند.

متاسفانه سال گذشته نیز این داستان غم انگیز برای کشاورزان آذربایجان غربی تکرار شد و علیرغم تلاش بسیاری از این کشاورزان نه تنها هیچ نتیجه ای در بر نداشت و هیچ کس پاسخگوی فریاد و اعتراض آنها نبود بلکه نزدیک به 80 هزار تن سیب  روی دست کشاورزان این استان باقی ماند که این خود حکایت از بی تدبیری بسیاری از مسئولان این استان دارد که ظاهرا سنگ کشاورزان را همواره به سینه می زدند.

با تکرار چنین روندی قطعا نباید زیاد منتظر ماند تا نه‌تنها بازارهای جدید از سیب‌های ایرانی محروم باشند بلکه بازارهای سنتی سیب کشور ازجمله عراق، ترکیه و... را نیز از دست بدهیم.
 
در سالی که گذشت شاهد بودیم که باغداران ارومیه برای جبران رنج یک‌ساله خود اقدام به برداشت زودتر از موعد کرده و حتی سیب‌های باکیفیت خود را به دلیل نبود بازار مناسب در قالب سیب زیر درختی به حراج گذاشته‌ بودند که متاسفانه این شرایط عرضه حتی نتوانست هزینه‌های تولید آنها را جبران کند..

کشاورزان این استان روز و شب تلاش می‌کنند تا محصول به بار بنشیند، با هر سختی، دست و پنجه نرم می‌کنند تا بهترین محصول را به بازار عرضه کنند، اما امان از آن روزی که  زمان برداشت محصول امید یک ساله آنها نا امید می شود!.

بسیاری از کشاورزان اظهار دارند که با سختی و زحمت فراوان سیب درجه یک کاشت و برداشت می‌کنیم اما هنگام فروش و زمانی که باید نتیجه زحمات خود را ببینیم، شاهد این موضوع هستیم که درآمد حاصل از فروش محصول گاه کفاف هزینه کارگران را هم نمی‌دهد و بیشترین سهم عاید دلالان سیب می‌شود.

در حالی که آذربایجان‌غربی با سه کشور عراق، ترکیه و جمهوری نخجوان هم مرز است، این مرز مشترک پتانسیل بسیار خوبی برای پیداکردن بازارهای خارجی برای تولیدات صنایع تبدیلی سیب در کنار صادرات این محصول است که باید بیشتر مورد توجه مسوولان قرار گیرد تا ما حصل تلاش و زحمت باغداران  به جیب دلالان کشورهای خارجی سرازیر نشود.

سخن آخر اینکه، اکنون که بار دیگر امید کشاورزان در سالی که گذشت ناامید شد، انتظار می رود با توجه مسئولان و متولیان این حوزه و نظارت‌های بیشتر بر عرضه سیب و صادرات به موقع این محصول، سفره کشاورزان و باغداران این استان در سال‌های آتی خالی نماند.



 

نظر دهید

لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید