هر لحظه به مرگ نزدیک می شویم/مرگ پیر و جوان نمی شناسد
مرگ، خیل عظیمی از مردم با شنیدن این کلمه دلهره و ترسی عجیب و دلشوره ای خاص پیدا می کنند ولی بر همگان اثبات گردیده است که مرگ حق انسان است و باید از این تعبیر و تدبیر الهی خواه و ناخواه پیروی کنند.
به گزارش سرویس اجتماعی باریش نیوز، مرگ، خیل عظیمی از مردم با شنیدن این کلمه دلهره و ترسی عجیب و دلشوره ای خاص پیدا می کنند ولی بر همگان اثبات گردیده است که مرگ حق انسان است و باید از این تعبیر و تدبیر الهی خواه و ناخواه پیروی کنند.
اگر با اندیشه ای نو و تفکری عمیق به مرگ فکر کنیم به نتیجه ای دست می یابیم که ذاتا مرگ چیزی هولناک و خاصی نیست و تنها پلی است که انسان را به دنیای ابدی می رساند و در این میان آن چیزی که مرگ را شیرین و یا تلخ می کند عمل انسان در این دنیا می باشد.
هر انسانی در این دنیای کوتاه باید آینده ابدی و آخرت خود را بسازد و انسان بایستی بداند و بفهمد که هر لحظه و ثانیه ای که می گذرد به مرگ خود نزدیک تر می شود و اگر انسان این موضوع را درک کند قطع به یقین خود را آماده انجام اعمال نیکو می کند؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم زندگی ما هر لحظه شتابان به سوی زمان مرگمان می رود پس با توجه به این موضوع می توان دریافت انسان هر چقدر سریعتر به سوی نماز و احکام دینی روی آورد دیر است.
هر فردی در این دنیا طعم مرگ را خواهد چشید و این ماجرا پیر و جوان نمی شناسد، باید خود را آماده مرگ کرد؛ حال و هوای زمان مرگ را می توان با شعری بطور خلاصه بیان کرد:
غرق ظلمت، سوت و کور تنگ بود قبر
هر که آمد پیش، حرفی راند و رفت
سوره ی حمدی خواند و رفت
خسته بودم هیچ کس یارم نشد
زان میان یک تن خریدارم نشد
نه رفیقی نه شفیقی نه کسی
ترس بود و وحشت و دلواپسی
حال بایستی با تفکر به موضوع بالا بدانیم و تفکر کنیم که مرگ در بیخ گوش ماست!
شایسته است همگی ما زندگی و آینده ای خوب برای خود بسازیم و اگر خدای ناکرده از انجام فرایض دینی سرباز زده ایم خود را به این سمت و سوی برگردانیم تا هنگام سوال و جواب در آخرت دلهره و ترس بر وجودمان غلبه نکند و باید این را با خود در میان بگذاریم که زندگی این دنیا آزمونی است تا آینده و آخرتی بی پایان و خوش برای خود رقم بزنیم کافی است و این موضوع را بر خود دیکته کنیم که مرگ پیر و جوان نمی شناسد.
نظر دهید