ارومیه دیگر سرسبز و پر آب نخواهد بود
همه ساله با آغاز فصل گرما و کاهش منابع آبی، افکار عمومی به سمت مهمترین بحران ملی ایران یعنی بحران محیط زیست معطوف می شود.
به گزارش باریش نیوز، خشکسالی و کم آبی درد دیرین ایرانیان بوده است؛ معضلی که در طول تاریخ ایرانیان با هوش سرشار خود بر آن غلبه کرده اند و گواه این امر سازه های عظیم آبی شوشتر، قنات ها، یخچال های مصنوعی و راه آب های حیرت انگیز تخت جمشید میباشد؛ حتی بحث خشکسالی از چنان اهمیتی در طول تاریخ ایران برخوردار بوده است که داریوش پادشاه بزرگ هخامنشی در کتیبه ای این دعا را برای سرزمین خود داشته که خداوند ایران را از خشکسالی حفظ کند...
موارد فوق به ما یاد آور می شوند که نباید معضل کم آبی را به عنوان یک بحران مقطعی ببینیم، بلکه باید به عنوان یک مشکل اساسی و ریشه ای در سرزمینمان تلقی کنیم و به روشهای اساسی و ریشه ای نیز به مدیریت آن بپردازیم؛ اما اینگونه به نظر می رسد که با وجود چنین بحرانی عمیق و تاریخی در کشور و برخلاف انتظار افکار عمومی، مسئولین نه تنها برنامه جامع و مشخص برای مقابله با آن ندارند بلکه اصلا برای این بحران هیچ اهمیتی قائل نیستند و این بی توجهی و بی مسئولیتی در سطح شهر ارومیه نیز آشکارا نمود دارد!
با وجود انتشار پیاپی اخبار مربوط به هدر رفت آب در سطح شهر که مهمترین آنها آبیاری غیر اصولی فضاهای سبز، آبیاری سنتی باغ ها و مزارع، استفاده بی رویه کارواش ها از آب (حتی آب شرب شهری)، شکستگی لوله های آب شهری و نمونه های پرشمار دیگر است در کمال تعجب باز شاهد آن هستیم که هیچ اقدامی برای اصلاح امور و عدم تکرار این فجایع زیست محیطی صورت نمیگیرد؛ گویی رسانه ها در یک دور باطل وارد شده اند و فریاد آنها به گوش مسئولین نمیرسد و یا مسئولین ضمن بی توجهی به رسانه ها به افکار عمومی بی اهمیتی می کنند و به این ترتیب با چشم پوشی از مشکلات موجود کار خود را راحت کرده اند.
در کنار این بی تدبیری ها متاسفانه شاهد تراژدی غم انگیز دیگری در سطح شهر ارومیه هستیم و آن ادامه تخریب باغ های شهر ارومیه و تبدیل آنها به ساختمان های بلند مرتبه است , که در این مورد میتوان به باغ های خیابان حسنی و باغ ابتدای جاده بند و دهها و شاید صدها نمونه دیگر اشاره کرد.
لازم است بار دیگر اشاره شود که با وجود شرایط بحرانی حاضر در ارتباط با هدر رفت آب و اقدامات غیر اخلاقی و غیر قانونی برخی سودجویان در تخریب باغ ها که همگی با واکنش رسانه ها مواجه بوده اند، چنین به نظر می رسد که مسئولین با بی توجهی به رسانه ها و بستن چشم ها و گوش های خود سعی دارند کار خود را ساده کرده و با وانمود کردن به بی اطلاع از این فجایع از هر گونه فعالیت و انجام وظیفه ای خودداری کنند!
در این شرایط سوال تلخی که مطرح میشود این است که با وجود بروز تراژدی های هولناک زیست محیطی در سرتاسر ایران و به طور خاص شهر ارومیه آیا خواهیم توانست شهر سرسبز و پر آب ارومیه را که روزگاری عنوان «باغ شهر» را با خود یدک میکشید و اینچنین از گذشتگان به ما ارث رسیده بود را به آیندگان خود بسپاریم؟
نظر دهید