08:02|چهارشنبه, آذر 07 ,1403
تاریخ انتشار: 29 اردیبهشت 1400 - 13:07
کد خبر: 16315
یادداشت:

سایه شوم کرونا بر سر کودکان کار

با شیوع ویروس کرونا و کاهش سطح درآمد خانوارها و خسارات اقتصادی ناشی از کرونا احتمال افزایش تعداد کودکان کار را بیش از گذشته می کند که این امر قطعا خطراتی را برای این کودکان در پی دارد.
سایه شوم کرونا بر سر کودکان کار

سرویس اجتماعی باریش نیوز، پدیده کودکان کار و خیابانی یکی از معضلات بزرگی در جامعه محسوب می شود که گریبانگیر اکثر شهرهای بزرگ در کشور شده است؛ معضلی که امروزه در ایران به دنبال افزایش فقر و تنگدستی مردم و فشارهای اقتصادی حاکم بر جامعه بیش از گذشته به چشم می خورد.

در این میان و با گسترش بحران کرونا، کودکان کار از آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه بوده و به دلیل فقر، بیماری و مرگ ناشی از این بیماری در بین آنها افزایش می‌یابد گرسنگی، زباله‌گردی، رعایت نکردن بهداشت و سوءتغذیه سلامتی این کودکان را به خطر می‌اندازد و می‌توانند عامل انتقال بیماری به اعضای خانواده خود و بی دنبال آن افراد جامعه باشند.

این کودکان که به علت ضعف اقتصادی و ناتوانی سرپرست در تامین احتیاجات مالی خانواده ناچار به فروش فال،آدمس،کیک و … می‌شوند و با کودکان خیابانی که به صورت باندهای به هم پیوسته فعالیت می‌کنند، تفاوت بسیار دارند.

این کودکان معمولا به دلیل مشکلات خانوادگی، چاره دیگری جز اینکه سر چهارراه‌ها گل، آدامس، فال یا اقلام دیگری را با خواهش و تمنا به رهگذران بفروشند تا یا خرج خانواده را تامین کنند یا حداقل کمک خرج باشند، ندارند.

کار برای این کودکان در اولویت قرار دارد و این موضوع می‌تواند موجب بی‌انگیزگی تحصیلی و شکوفانشدن استعدادشان شود. چه بسا در بین این کودکان استعدادهایی وجود داشته باشد که با رسیدگی بیشتر بتوانند دنیایی را متحول نمایند.

این کودکان به جای آنکه کودکی کنند، در دام فقر، تبعیض و آسیب‌های اجتماعی گرفتار می شوند و با وصف این احوال در حال حاضر نگرانی جدی تری در سطح ملی و‌ بین المللی وجود دارد و آن اینکه به دلیل اثرات مخرب اقتصادی، اجتماعی بیماری همه گیر کرونا از جمله  بروز بحران‌های جدی اقتصادی ، تشدید فقر ، اختلال در سیستم آموزشی ، از بین رفتن مشاغل و گسترش  اقتصاد غیر رسمی، پدیده کودکان کار بیشتر از هر زمان دیگری تشدید شود. 

کودکان کار قربانی زنجیره‌ای فقر، بی‌خانمانی، حاشیه‌نشینی، طلاق والدین و گسست‌ها و خلاهای عاطفی و اقتصادی در خانواده هستند ئو با قامت کوچک و نحیفشان مجبورند که نان آور باشند و سهمشان را در سبد هزینه‌های خانوار ادا کنند، این کودکان با خطر، تهدید و بی‌مهری های جامعه مواجه‌اند و می‌طلبد که چتری از حمایت بر سر آنان گرفته شود تا تازیانه‌های روزگار، پیکر نحیفشان را کمتر بیازارد و بتوانند در زیر بار فشار زندگی دوام بیاورند و طعم دلخوشی‌های کودکانه را قبل از پا گذاشتن به سن بزرگسالی بچشند.

سخن آخر اینکه، به طور قطع می‌توان گفت پدیده کودکان خیابان، پدیده‌ای فراگیر، جهانی و هشداردهنده است؛ مسئله کودکان کار خیابانی از پیچیده‌ترین مسائل اجتماعی در ایران است و به همین سبب، مقابله با کودکان خیابانی یکی از مظاهر دردناک نابرابری در جامعه بشمار می‌آیند لذا مداخله سازمان‌های دولتی و غیردولتی برای بهبود وضعیت آنها ضروری به نظر می‌رسد.

شیرین شریفی


 

نظر دهید

لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید