حمایت از تولیدکننده در حد حرف برای مسئولین نباشد
یادداشت سرویس اقتصادی باریش‌نیوز؛ گوشه و کنار شهر از بنرهای منطبق بر شعار سال 1398 یعنی سال «رونق تولید» پر شده است، همانند تمام سال‌های دیگری که برخی از مسئولین تنها کاری که به خوبی فراگرفته‌اند نصب بنر و پوستر است. امسال نیز همانند سال‌های دیگر و از روی عادت این فرآیند انجام‌شده است ولی روشن است که تنها با اکتفا و چنگ زدن به این بنرها و یا سخن گفتن از اهمیت رونق تولید در مراسم‌های مختلف هیچ دردی از ملت دوا نخواهد شد. سال ۱۳۹۸، سالی مهم و بسترسازاست. این سال عنوان شروعی برای دهه پنجم انقلاب شکوهمند اسلامی و دهه متصل به سال ۱۴۰۴ که افق دید جمهوری اسلامی برای رسیدن به قله کامل موفقیت‌ها درزمینه‌های مختلف در سرتاسر منطقه و جهان به شمار می‌رود، محسوب می‌شود.
مقام معظم رهبری همواره شعار سال را با توجه به‌ضرورت و نیازی که در جامعه حس می‌شود جهت عملیاتی شدن برمی‌گزینند ولی مسئولین کماکان سابق تنها در حرف از آن دم می‌زنند و در عمل عاجز هستند. کم رونقی و تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی و تولیدی‌های کوچک و بزرگ خود گواه محکمی بر این ادعا است. به هیچ وجه نمی‌توان این اوضاع نابسامان اقتصادی تولیدکنندگان را در جهانی خارج از کشور خودمان جستجو کرد هرچند نقش شرایط و محدودیت‌های کشورهای خارجی بی‌تأثیر نیست ولی عوامل و موانع داخلی بیش از هر موضوع دیگری در این بین چشم نوازی می‌کند.
سختگیری‌های مالیاتی برای پر کردن خلاءهای درآمدی دولت، عدم همراهی بانک‌ها و گمرکات و بروکراسی‌های طولانی هر کدام به نوبه‌ی خود از مشکلات بزرگی هستند که تولیدکننده با آنها دست‌وپنجه نرم می‌کند و در اغلب موارد قادر به مقابله نبوده و کار خود را به تعطیلی می‌کشاند. در چنین جامعه‌ای سخن گفتن از رونق تولید کاری سخت و دشوار است زیرا مسئولین همواره نشان داده‌اند که به جای آنکه تسهیل کننده باشند خود همانند دیوار و سدی محکم در برابر تولید و تولیدکنندگان ایستاده‌اند. برای پایان دادن به شرایط کنونی باید یک‌صدا و همدل در جهت رفع موانع قدم برداشت. به جای حسابرسی به مالیات چندساله و تأمین کمبود درآمدهای دولت که تنها ماه عسل آن تعطیلی تولیدی‌ها و ورشکستگی تولیدکنندگان است می‌توان با انصاف بیشتری گام برداشت. بانک‌ها به جای شرایط هفت خوان رستمی می‌توانند با ایجاد راه و روش‌های جدید متناسب با شرایط تولیدکننده او را در مسیر پیشرو همراهی کنند و سازمان‌ها و گمرکات به جای بروکراسی‌ها و مفاد پیچیده می‌توانند یاریگر تولیدکننده باشند تا همه باهم تولید را رونق بخشند.
دولت با رفع موانع پیش پای تولیدکنندگان همچون بروکراسی پیچیده اداری، تخصیص یارانه به تولید، کاهش مالیات تولیدکنندگان، انتقال تکنولوژی تولید به کشور اعم ازسخت‌افرازی و نرم‌افزاری، تمرکز همه لوازم و قوانین برای افزایش سود حداکثری برای تولید تا سرمایه‌های خاموش و راکد جامعه به سمت تولید سوق یابد و از همین راه است که می‌توان بنا به پیش‌بینی رهبری با فراهم کردن زمینه‌های رونق تولید در کشور موجب ایجاد تحول دربخش‌های مختلف، افزایش اشتغال، حل مشکلات معیشتی، اصلاح نظام بانکی، افزایش ارزش پول ملی و توازن بودجه‌ای شد.
آذربایجان غربی و مسئولین آن نیز از این قاعده مستثنا نیستند و برای آنکه به وظیفه خود به بهترین شکل ممکن عمل کنند بایستی در جهت رفع موانع گام بردارند و از پاس‌کاری مشکلات بین سازمان‌ها و شانه خالی کردن از مشکلات دست برداشته و هرکس در جایگاهی که دارد خود را ملزم به حمایت از تولید و تولیدکننده داخلی بداند. حمایتی که در عمل نمود یابد و در حد سخن باقی نماند.
نظر دهید