مظاهر خرافه‌انگاری به راحتی در شبکه‌های مجازی تبلیغ می‌شود
رسول بابازاده، در گفت‌و‌گو با سرویس اجتماعی باریش اظهار کرد: تمایل افراد به فال و فال بینی و میل درونی برای آگاهی داشتن از اتفاقات آینده ریشه‌ای تاریخی دارد و از نوعی اعتقاد و باور درونی اثرگذاری موضوعات پیرامون بر سرنوشت انسان سرچشمه می‌گیرد.
وی ادامه داد: عدم آگاهی کافی از علل و عوامل تاثیرگذار در سیر و روند زندگی در برخی از انسان‌های باعث می‌شود که متوسل به افراد فالگیر و رمال شوند تا شاید با اطلاعاتی که رمالان به انها می دهند از نظر نیازهای روانی و اجتماعی خود را آرام کنند.
این جامعه شناس معتقد است که مراجعه به فال بینی و طالع بینی که عموما اساس و مبنای صحیح دینی و علمی ندارد در واقع ترویج خرافه انگاری باورهای اجتماعی به شمار می رود و سبب می شود که جامعه در بروز پدیده‌های زندگی به جای حل منطقی و علمی علل بروز آن را به عوامل خرافی نسبت دهد که باید با دعا، طلسم و فالبینی رفع شود.
بابازاده بر این باور است که رجوع به فال بینی باعث ایجاد امیدواری کاذب در افراد می‌شود و چنانچه فرد از این مسیر به هدف ذهنی خود و نیاز روانی حاصل از حل مشکلات نرسد، دچار نوعی سرکوب اجتماعی، روانی و استیصال شخصیتی می‌شود.
وی همچنین به نقش رسانه‌ها به ویژه شبکه‌های مجازی در رونق فالبینی و ترویج خرافه انگاری در جامعه اشاره کرد و افزود: به نظر می‌رسد به هر اندازه آگاهی و سواد عمومی در جامعه افزایش پیدا کند اعتقاد به باورهای خرافی که منشاء معتبری ندارد کاهش یابد اما در عمل تبلیغات شبکه‌های اجتماعی با توجه به اینکه از نظارت و کنترل کمتری برخوردار است، به گسترش برخی باورهای خرافی دامن می‌زند.
این جامعه شناس معتقد است زمانی که زمام امور در زندگی اجتماعی و شخصی افراد به دست افراد رمال و کف‌بین که به دنبال سود مالی هستند، بیفتد جامعه سیر انحطاط فرهنگی را طی می‌کند و خرافه به جای علم و آگهی در تصمیم گیری های افراد نقش اثربخشی خواهد داشت.
نظر دهید