مدیران ورزشی پاسخگوی فاجعه فوتبال استان باشند/ چه کسی مسئولیت این سرانجام تلخ را برعهده می گیرد؟
سرویس ورزشی باریش نیوز، حکم سقوط تیم سردار بوکان به لیگ استانی و محرومیت مادام العمر و چندین ساله برای چند بازیکن این تیم و نیز حکم محرومیت برای مدیران این باشگاه جریمه سنگینی است که کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال برای این تیم به خاطر تبانی در لیگ دسته دوم فوتبال ایران در نظر گرفته است اما آنچه که در این بین مهم است نقش پررنگ اداره کل ورزش و جوانان آذربایجان غربی و هیئت فوتبال استان در بحران‌های اخیر تیم های فوتبالی استان و عدم نظارت بر آنها می‌باشد.
سقوط مظلومانه تیم ۹۰ ارومیه به لیگ دسته ۲ و همچنین سقوط سردار بوکان به دسته ۳ و سپس جریمه توسط فدراسیون و سقوط به لیگ استانی به خاطر تبانی و شرط بندی نشانگر بحران و فاجعه ای عظیم است که دامن فوتبال آذربایجان غربی را گرفته و همچون لکه ننگی بر پیشانی مدیران ورزشی استان تا سالیان سال خواهد ماند.
اگر بخواهیم فاجعه فوتبالی اخیر ورزشی استان را بررسی کنیم ردپای مدیران و روسای ورزشی و غیر ورزشی را می‌بینیم که نه تنها از مردم و هواداران فوتبال آذربایجان به خاطر قصور و کم‌کاری هایشان عذرخواهی نکرده و نخواهند کرد بلکه در صورت کنکاش و واکاوی دلایل این بحران ها خود را مصون از خطا می‌دانند و به توجیه اهمال کاری های خود خواهند پرداخت.
در یادداشت های آتی باریش نیوز به قصور و کم‌کاری مدیران ورزشی استان در عدم حمایت از رشته های مختلف ورزشی خواهیم پرداخت اما نمونه دم دستی آن را می‌توان به قرارداد انتقال امتیاز تیم ماشین سازی تبریز به ۹۰ اورمیه در سال ۹۷ دانست. در قراردادی که سه سال پیش تنظیم شده است صراحتا در یکی از بندها به تسویه بدهی باشگاه تبریزی توسط مالک قبلی اشاره شده است اما با سهل انگاری و عدم پیگیری مدیران وقت و فعلی اداره کل ورزش و جوانان و مسئولین هیات فوتبال استان این بدهی کماکان به قوت خود باقی است و عدم تسویه آن سبب بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی تیم ۹۰ و به تبع آن سقوط این تیم به لیگ دسته دوم فوتبال ایران شد.
نکته اسف بار این است فارغ از این مسائل، شهر ارومیه تنها مرکز استان در ایران است که زمین چمن طبیعی فوتبالش پیست تارتان و نورافکن ندارد و استادیوم نیمه کاره ۱۵ هزار نفر شهید باکری علیرغم افتتاح توسط معاون اول دولت روحانی در سال ۹۸ چمنی مصنوعی دارد که شاید بتوان گفت غیر استاندارد ترین چمن مصنوعی فوتبال ایران است و برای اینکه آن را در زمره استادیوم های استاندارد بدانیم باید نواقص متعدد زیرساختی آن رفع شود که با توجه به پتانسیل مدیریتی مدیران استان بعید به نظر می رسد این نواقصات حداقل تا یک دهه آینده برطرف شود.
خلاصه با این تفاسیر باید گفت طلوع آفتاب فوتبال استان و گرمابخشی آن به فوتبال ایران چند سال بیشتر طول نکشید و آفتاب آن نیز، هم اکنون در حال غروب است.
خدا می داند دوباره چندین سال طول خواهد کشید تا دوباره تیمی از فوتبال این استان در بالاترین سطوح فوتبال ایران حضور پیدا کرده و نام آذربایجان غربی را در فوتبال ایران طنین انداز کند. شاید حضور سه ساله ۹۰ اورمیه در لیگ دسته یک را باید تکرار خاطرات خوش تیم پاکدیس اورمیه در لیگ فوتبال ایران بدانیم اما امیدواریم تیم ۹۰ اورمیه به سرنوشت پاکدیس دچار نشود.
نظر دهید