قانون درجه‌بندی سنی فیلم‌ها به نفع خانواده‌ها است
بیست و دوم آبان بود كه اعلام شد فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی برای اكران در آمریكا درجه سنی گرفته؛ این یعنی كه فیلم اصغر فرهادی در آمریكا با رده سنی PG-13 اكران می‌شود و دیدن «فروشنده» به افراد زیر ١٣ سال توصیه نمی‌شود.
به گزارش گروه فرهنگی باریش نیوز به نقل از خبرگزاری میزان: سوال اینجاست كه چگونه می شود فیلم‌ها در سینمای غرب طبق موازین و مقررات خود برای مقاطع مختلف سنی به نمایش درآید اما در ایران این درجه بندی سنی برای فیلم‌ها لحاظ نمی‌شود؟ تحقیقات نشان داده وقتی در سینمای آمریكا فیلمی با درجه سنی به نمایش در می‌آید همه خود را ملزم به اطاعت از این قانون می‌دانند اما در ایران مخاطبان نه تنها به این قانون احترام نمی‌گذارند كه سازندگان این آثار از آن به نفع فیلم و برای تبلیغات فیلم‌شان بهره می‌برند. در این مورد نظر چند تن از سینماگران و منتقدین را جویا شدیم كه در ادامه می‌خوانید.
سیروس تسلیمی: قانون درجه بندی سنی فیلم ها به نفع خانواده هاست
این تهیه كننده معتقد است كه قانون درجه بندی سنی وقتی در سینمای آمریكا اعلام می شود همه مردم خود را ملزم به اجرای این قانون می دانند؛ چون می دانند این قانون به نفع خانواده آن هاست.
سیروس تسلیمی، تهیه كننده و مدیر پخش «رسانه فیلم امید»، در این باره در گفت‌وگو با سوره سینما گفت: در ایران برای چند فیلم قانون درجه بندی سنی لحاظ شد اما متاسفانه به مرحله اجرا درنیامد؛ چون سالن‌داران سینما خود را موظف به رعایت این قانون نمی دانند و از طرف دیگر حوصله درگیری با تماشاچی را ندارند؛ سالن‌داران بیشتر به فروش فیلم شان فكر می كنند تا اینكه مومن به ابعاد فرهنگی یك قانون باشند و بدانند كه اگر قانونی اجرایی شود به نفع فرهنگ یك مملكت است.
وی ادامه داد: نكته جالب ماجرا این است كه برخی از تهیه كننده ها در ایران از اعمال محدودیت سنی به عنوان ارزش افزوده بر فیلم شان بهره می برند و در روزنامه اعلام كرده و به نوعی برای فیلم شان تبلیغ می كنند كه فیلم دارای محدودیت سنی است.
تسلیمی در بخش دیگری از صحبت خود گفت: در آمریكا چند نماینده از سازمان های مختلف چون: آموزش عالی، آموزش پرورش و نماینده خانوار تركیبی را تشكیل داده و در مورد چگونگی اكران فیلم برای سنین نظر می دهند و وقتی قانونی اعلام می شود همه مردم خود را تابع قانون می دانند و آن را اجرا می كنند. آنجا مثل ایران نیست كه قانون را دور بزنند و از آن به نفع و فروش فیلم شان بهره ببرند.
وی بیان كرد: به عقیده من فیلم «فروشنده» در سینمای آمریكا اصلا مخاطب زیر 13 سال نداشت؛ چون فیلم آمریكایی نبود و بخش درام داستان هم بیشتر بود. به همین دلیل اغلب مخاطبین این فیلم را سنین بالا و دانشجویان تشكیل می دهند و كمپانی ممنتو فرانسه هم با قدرت در بخش تبلیغات این فیلم كار می كند تا به فروش بالا برسد.
مدیر پخش «رسانه فیلم امید» با بیان این طلب كه در ایران انگار، اعتقادی به درجه بندی سنی برای فیلم ها ندارند، گفت: گروهی فكر می كنند درجه بندی سنی برای فیلم ها بیشتر جنبه سیاسی دارد تا وجه فرهنگی. ای كاش مسئولین این بخش در رسانه های عمومی همچون تلویزیون در نشست های متعدد در این خصوص بحث كنند، نظر بدهند و مردم را در این مورد آگاه كنند تا خانواده ها مطمئن شوند كه این درجه بندی سنی به نفع خانواده و سلامت روحی فرزندانشان است نه اینكه بخواهند فیلم را تخریب كنند.
كامران قدكچیان: عدم درجه بندی سنی فیلم ها مصداق كامل بی قانونی
كامران قدكچیان كارگردان سینما در این مورد گفت: به اعتقاد من اینكه فیلم ها در ایران بدون رده بندی سنی نمایش داده می شوند یك نوع سهل انگاری از طرف وزارت ارشاد است. واقعا نمی دانیم چرا وزارت ارشاد در این مورد و اجرای قانون در این زمینه كوتاهی می كند در حالی كه ما فیلم سازان اصرار داریم فیلم ها با درجه بندی به مخاطب نمایش داده شود؛ چرا كه نمایش برخی فیلم ها برای برخی سنین مضر است.
این كارگردان همچنین، در مورد اجرای قانون رده بندی سنی در سینمای آمریكا توضیح داد: آنجا سینما به عنوان یك صنعت شناخته می شود و قوانین این صنعت هم اجرا می شود اگر قانون را رعایت نكنند جریمه می شوند اما در ایران وقتی سینما صنعت نیست قوانین آن با سلیقه مدیران تعریف می شود و در نتیجه در آن بی قانونی حاكم می شود.
محمدتقی فهیم: سینمای ما پر شده از فیلم های اجتماعی تلخ
محمدتقی فهیم، منتقد سینمای ایران، نیز گفت: سینمای ما در بسیاری از رویكردهایش به اجرایی شدن قوانین موجود فكر نمی رسد تا اینكه بخواهد به استاندارهای جهانی در بخش های تولید، پخش و نمایش برسد.
وی ادامه داد: به نظر من دور از انتظار نیست كه سینمای كشورمان برای فیلم ها رده بندی سنی نداشته باشد؛ چون بیشتر موارد تربیتی و آموزشی هم در كشورمان رعایت نمی شود. این در حالی است كه دنیا از تجارب تلخ خود بهره گرفته و لازم است حالا ما از تجربیات آن ها بهره ببریم و ببینیم آن‌ها از چه چیزی آسیب دیده اند و چه اتفاقی برایشان افتاده كه فیلم هایشان را این گونه برای سنین مختلف به نمایش می گذراند.
این منتقد به صحبت هایش افزود: خوشبختانه در حال حاضر تلویزیون ما این رسم را شكسته و فیلم‌های تلویزیونی را با رده بندی سنی به مخاطب نشان می دهد و تعدادی از برنامه هایش را هم از ساعت دوازده شب به بعد پخش می كند.
فهیم گفت: به نظر می آید در حال حاضر كه سینمای ایران از رویكردهای هنری و اسلامی خود فاصله می گیرد و برخی فیلم ها به سمت لودگی، شبه روشنفكری و تفریح می رود باید مسئولین و مدیران سینمایی به تمیز دادن نمایش فیلم ها برای مخاطب از سینمای آمریكا بیشتر اهمیت دهند. آن ها تجربیات خود را پشت سر گذاشته اند. این ما هستیم كه نباید تجربیات تلخ آن ها را دوباره تجربه كنیم.
وی همچنین گفت: متاسفانه كلیت درام فیلم «فروشنده» بحث تهاجم مرد به زن بوده و تعقیب متجاوز توسط همسر صورت می گیرد. چنین فیلمی به لحاظ ماهیتی مناسب برای هر سنی نیست و كودكان نمی توانند چنین موضوعی را تحلیل كنند. لذا در ذهن آن ها رسوخ كرده و اثرات مخرب روحی بر آن‌ها می گذارد. اگر قرار است ما به فكر بیست سال آینده كشورمان باشیم باید از بچه ها و نوجوان های كشورمان شروع كرده و روی آن ها سرمایه گذاری كنیم و بحث آموزش آن ها در درجه نخست اهمیت برای ما قرار بگیرد. پس باید هنر مناسب سن آن ها را به نمایش بگذاریم.
فهیم همچنین با اشاره به عملكرد سوء مدیریتی و كم دانشی آن ها بیان كرد: من تصور می كنم به صورت تعمدی چنین فیلمی را كه اساس و مبنای آن اروتیك است برای عموم مخاطبان نمایش داده اند اما سینمای آمریكا كه از نظر ما خشونت طلب هستند روی تربیت فرزندانشان حساس هستند و فیلم‌هایی با تم خشونت را برای بچه هایشان نامناسب می دانند و بر عكس برای فرزندانشان فیلم‌های شاد و با حال و هوای زندگی نمایش می دهند.
وی در بخش دیگری از صحبت خود با اشاره به این موضوع كه در كشوری زندگی می كنیم كه نسل جوان در آن حرف اول را می زنند بیان كرد: تابستان های هر سال می آید و ما یك فیلم كودك مناسب برای بچه ها نداریم. این در حالی است كه سینمای ما پر شده از فیلم های اجتماعی تلخ، غیرمناسب و ملتهب.
نظر دهید