روزگار ناخوش کارگران / دست های ترک خورده و جیب های خالی
سرویس اجتماعی باریش نیوز، کارگران و قشر کم درآمد جامعه اولین قربانیان افزایش نجومی قیمت ها هستند، افرادی که مدت هاست زیر بار گرانی کمر خم کرده اند و توان خرید مایحتاج زندگی خود را ندارند.
رشد هزینه‌های زندگی، افزایش اجاره بهای منازل، افزایش هزینه بهداشت و درمان و افزایش ناگهانی قیمت مایحتاج مورد نیاز خانواده باعث شد بسیار از اعضای جامعه کارگری آرزوی داشتن زندگی متوسط را به عنوان آرزویی محال قلمداد کنند.
همواره شکاف بسیاری میان حداقل مزد و هزینه های معیشت جامعه کارگران وجود داشته است اما در سال های اخیر این شکاف به دلیل شرایط اقتصادی کشور و همچنین شیوع ویروس کرونا بیشتر شده است و متاسفانه از آنجایی که برای جبران فاصله میان حداقل حقوق و هزینه معیشت کارگران برنامه ریزی درستی صورت نگرفته است و در این میان نیز هیچ کس دغدغه سلامت و معیشت کارگران را نداشته است؛ بنابراین جامعه کارگری برای ادامه بقای خود به حذف بسیاری از کالاهای اساسی خود پرداخته اند تا جایی که امروزه به معنای واقعی گوشت، مرغ، ماهی، برنج، لبنیات ، میوه و ... در سبد خرید خانواده کارگری هیچ نوع جایگاهی ندارد.
در این میان بسیاری از کارگران با اظهار نارضایتی از عملکرد دولت در مورد این قشر اظهار دارند که بسیاری از مسئولان نسبت به مسایل جامعه کارگری هر زمانی که مصلحت باشد ورود پیدا می کنند و مسائل را به نحوی که خود مقتضی می دانند رسیدگی می نمایند.
با توجه به تورم و رکود بالای واحدهای تولیدی، لازم است دولت توجه ویژه ای به وضعیت معیشتی و کمبودهای مالی کارگران داشته باشد، تا بیش از این شاهد کمر خمیده این قشر فعال و زحمتکش زیر بار سنگین تورم و گرانی ها نباشیم.
سخن آخر اینکه دولتمردان و کارفرمایان این نکته را باید در نظر داشته باشند که رویدادهای اقتصادی مانند تورم تبعات منفی در جامعه دارد که مهمترین آن نداشتن اطمینان به زندگی و ترس و دلهره و نگرانی است که بر زندگی مردم سیطره انداخته است و پایین آمدن اعتماد و مشارکت اجتماعی مردم و مسوولیت پذیری از تبعات منفی تورم و عدم توجه به کارگران در جامعه است.
شیرین شریفی
نظر دهید