گسترش فقر و بیکاری زیر سایه کرونا / بحرانی که باید جدی گرفته شود
سرویس اجتماعی باریش نیوز، گستردگی فقر و بیکاری در بسیاری از مشاغل طی یک سال پس از شیوع کرونا به مراتب افزایش یافته است که می توان گفت تمام شهرهای کشور را درگیر بحران های یکسانی مانند بیکاری و فقر کرده است.اما این مشکل در استانی مانند آذربایجان غربی که از نظر نرخ بیکاری و ضعف زیرساخت های اقتصادی قبل از کرونا نیز دچار مشکل بوده، قطعا عاملی همچون کرونا ، اثرات عمیق تری بر جای می گذارد.
آنچه مسلم است و جای انکار ندارد ، فشارهای اقتصادی ناشی از گسترش ویروس کرونا می باشد که بسیاری از خانواده ها را متاثر کرده است ؛ نداشتن درآمد و یا کاهش سطح درآمد، بیکاری، تعطیلی کسب و کارها، ناتوانی در پرداخت اقساط و به تعویق افتادن آنها و اجاره خانه و اجاره مغازه در کنار نداشتن پسانداز از جمله مشکلات اقتصادی ناشی از دوران کرونا می باشد.
در این میان قشر ضعیف و کم برخوردار جامعه در برابر کرونا آسیبپذیرترند؛ چرا که این امر از مسائل مختلفی از جمله ناتوانی در تامین ملزومات زندگی، ضعف تغذیه و بهداشت و همچنین نوع اشتغال فقرا ناشی میشود. اما میزان آسیبپذیری قشر ضعیف و حتی درصد رشد جمعیت فقیر در کشور ما که پیش از شیوع کرونا نیز با مشکلات اقتصادی عدیدهای دست و پنجه نرم میکردند، میتواند به مراتب گستردهتر باشد.
طبق برآوردهای صورت گرفته از تعطیلی کسبوکارها و روند بیکاری و تعدیل نیرو در بخشهای مختلف اقتصادی، میتوان پیشبینی کرد که پس از کرونا قطعا کشور با جهش قابل توجه جمعیت فقیر مواجه شود و متاسفانه این امر در حالی است که بسیاری از مشاغل از دست رفته در اثر کرونا مشاغلی می باشد که نه بیمه دارند و نه به تسهیلات و کمکهای مالی دولت دسترسی دارند.
شواهد نشان میدهد این بیماری همهگیر تقریبا تمام بخشهای اقتصادی را تحتتاثیر قرار میدهد، اما کارگران ردهپایین و با سطح درآمدی پایین بهویژه شاغلان بخش های غیررسمی در این میان آسیبپذیرترین اقشار می باشند.
امروز که جامعه گرفتار مشکلات اقتصادی است، شاید درخواست از دولت برای اعمال محدودیت شدید و تعطیلی و نیمهتعطیلی ادارهها و کارگاهها، خواستهای غیراقتصادی باشد در عین حال ، تجربه های گذشته نشان میدهد اگر رعایت دستورالعمل ها رعایت نشود با گسترش کرونا ، محدودیت ها و تعطیلی ها طولانیتر و کماثرتر می شود و آشفتگی بیشتری ایجاد خواهد شد.
در پایان اینکه در دهکهای پایین که همان فقیرترین گروههای جامعه می باشند درآمد حاصل از شغل منبع اصلی درآمد آنها محسوب می شود. در بسیاری از این خانوارها نه سرمایهای وجود دارد که از سود آن پولی به دست آید و نه پساندازی برای روز مبادا. بنابراین از دست رفتن شغل سرپرست خانوار بلافاصله باعث کاهش سطح رفاه و حتی به خطر افتادن امنیت غذایی اعضای خانواده میشود؛ پس لازم و ضروزی است با تدابیری اصولی از سوی مسئولان مربوطه از آسیب ها و تبعات بیکاری های ناشی از گسترش ویروس کرونا جلوگیری شده تا بیشتر از این کمر اقشار ضعیف جامعه زیر بار این مشکلات خم نشود.
نظر دهید