صف های پایان ناپذیری که عادت مردم شده است
سرویس اجتماعی باریش نیوز، این روزها نیز کمبود و نبود برخی اقلام در بعضی استان ها نگرانی هایی را در در سطح استان آذربایجان غربی ایجاد کرده که مردم را به خرید بیشتر این کالاها نه تنها در این استان که در همه کشور ترغیب می کند و بیش و پیش از آنکه مشکلی باشد، این رفتارها و خرید بیش از مصرف و انبار کردن آنها در خانه ها کمبودهای موقتی را بوجود می آورد.
مردم این روزها بیشتر از هر زمانی اخبار اقتصادی را دنبال می کنند اخباری که به همراه شایعات و احتمالات به سرعت منتشر و دست به دست می شود و بر دغدغه ها و هیجان خرید و مشکلات می افزاید. گاه احساس نگرانی از نبود، کمبود و یا گرانی، رفتارهای هیجانی مردم را رقم زده و یک موضوع جزئی را به بحران تبدیل کرده است .
ناتوانی در تنظیم بازار و کنترل نرخ‌ها، سوء‌استفاده های پی در پی برخی دلالان از نوسانات قیمتی، کسری درآمدی خانوار و ناتوانی دولت در تثبیت بازارها؛ چالش‌های عمیقی را در اقتصاد کشور ایجاد کرده است. در قضیه هجوم مردم به فروشگا ه ها و بستن صف جهت تهیه مرغ و روغن و.. در روزهای اخیر برخی انگشت اتهام را به سوی مردم و رفتار هیجانی آنها نشانه رفته‌اند و برخی نیز می‌گویند ناتوانی دولت در مدیریت نرخ‌ها و کنترل بازار و جلوگیری از احتکارهای افراد سودجو، همچنین تجارب گذشته از افزایش یکباره قیمت ها، باعث واکنش غیرعادی مردم و تشکیل صف در در برخی فروشگا ها شده است.
موضوع کسری درآمدی خانوارها و شکاف عمیق بین درآمدها و مخارج، همواره در دهه‌های اخیر معیشت افراد را تحت تاثیر قرار داده و به نظر نمی‌رسد دولت در آینده نزدیک نیز اراده و یا توانی برای حل معضلات معیشتی مردم داشته باشد.
صف شیر، صف تخم مرغ، صف گوشت، صف خود پرداز، صف ارز و این روزها صف مرغ و روغن چیزی است که متاسفانه برای ما به عنوان یک عادت و یا بخشی از کارهای روزمره بدل شده است.
اینکه چرا صف به وجود می آید و اینکه چرا مسئولان برای عدم شکل گیری آن کاری نمی کنند سوال همه افرادی است که ایستاده اند اما وقتی به خانه می روند همه چیز فراموش می شود.
اصولا کمبود کالا در مملکتی مانند ایران با منابع غنی ای که در اختیار دارد عجیب و دون از شان مردم و مسئولانش است.اما حقیقتی است که وجود دارد.
در همه جای دنیا وقتی کالایی گران می‌شود، مردم از آن استقبال نمی‌کنند تا قیمت تعدیل شده و مردم آنچه را درست تشخیص می‌دهند، بتوانند با قیمت مورد انتظار و در حد توان خود تأمین کنند؛ اما رفتار مردم کشور ما در مقابل گرانی‌ها دقیقا خلاف آن چیزی است که در سایر نقاط دنیا می‌توان دید.
متاسفانه همین رفتار باعث می‌شود سودجویان و دلالان کشور ما را بهشتی برای خود تصور کنند و هر از گاهی به ویژه در شرایط نامساعد اقتصادی، کیسه خود را از رفتار نادرست مردم در مقابل گرانی‌ها پر کنند. به این صورت که کالایی را یا عرضه نمی‌کنند یا شائبه گرانی آن را مطرح می‌کنند و از آنجایی که مردم تصور این را دارند که زودتر خرید بکنند تا در آینده گران نشود، بسته به یک اصل خیلی طبیعی یعنی عرضه و تقاضا، کالا‌های سودجویان و دلالان هر روز گران‌تر می‌شود و مردم باید پول بیشتری بابت آن پرداخت کنند.
اگر رفتار مردم ما طبیعی و بر اساس اعتماد به یکدیگر و تلاش برای جلوگیری از افسارگسیختگی قیمت‌ها و همچنین جلوگیری از رواج دلالی و سودجویی باشد، طبیعتا شاید گرانی اندکی را شاهد باشیم؛ اما هیچ وقت قیمت‌ها مشابه آنچه در یک سال اخیر شاهد آن بوده ایم، هر روز از روز قبل سبقت نمی‌گیرند و این دقیقا مرتبط است با نوع رفتاری که ما از خودمان در مقابل گرانی‌ها نشان می‌دهیم.
نظر دهید