14:54|شنبه, آذر 03 ,1403
تاریخ انتشار: 22 مهر 1399 - 13:00
کد خبر: 15175
یادداشت

انباشت سیب های باغداران آذربایجان غربی در کنار جاده ها / قصه ای تکراری اما تلخ

هر ساله با آغاز فصل برداشت سیب شاهد انباشت آن در جاده های آذربایجان غربی بخصوص ارومیه می باشیم، مشکلی که با وجود اعلام ممنوعیت و وضع قوانین بازدارنده باز هم تکرار می شود.
انباشت سیب های باغداران آذربایجان غربی در کنار جاده ها / قصه ای تکراری اما تلخ

سرویس اقتصادی باریش، با اینکه سیب آذربایجان غربی شهرت جهانی دارد و رتبه نخست کشوری این میوه بهشتی را به خود اختصاص داده است ولی متاسفانه این روزها از وحال و وضع مناسبی برخوردار نبوده و در حال جان دادن در جاده ها ی این استان می باشد و هر روز شاهد وضعیت اسفناک آن نسبت به گذشته هستیم و این خود خبر از فاجعه ای بزرگ در صنعت سیب استان می دهد؛ فاجعه ای از نوع دپو کردن سیب های باغداران با عنوان سیب های زیر درختی در کنار جاده های مواصلاتی و فاسد شدن حاصل زحمات یک ساله کشاورزان که دست های پینه پسته آنان گواه از این موضوع می دهد.
 اگر هر کدام از مسئولان یا مردم عادی در مسیر جاده های مواصلاتی ارومیه به روستاهای اطراف علی الخصوص جاده ارومیه-اشنویه حرکت کنید متوجه این وضعیت تاسف بار خواهید بود اکنون که فصل برداشت سیب از باغات به پایان رسیده اما هنوز که هنوز است سیب های زیر درختی در دپو ها انبار شده و فردی در صدد ساماندهی آن نیست.
چند سالی است قوانین و دستورالعمل‌هایی مبنی بر ممنوعیت انباشت سیب زیر درختی در حاشیه جاده‌ها مصوب شده اما عدم نظارت و بازدارنده‌ای این قوانین نتوانسته چاره ساز حل این مشکل شد و هنوز صدها مرکز غیرمجاز در حاشیه جاده‌های آذربایجان‌غربی دایر شده و سیب زیر درختی را خریداری و انباشت می‌کنند.
انباشت در این مراکز معمولا” در حاشیه جاده‌ها و بدون نظارت مراکز متولی امر صورت می‌گیرد و به خاطر غیراصولی و غیربهداشتی بودن آن بخشی از محصول قبل از رسیدن به چرخ صنعت کیفیت خود را از دست می‌دهد و یا بر اثر عوامل محیطی آلوده می‌شود.
نبود بازار مناسب، نبود برنامه مشخص و الگوی مناسب کشت، نبود سورت و بسته بندی مناسب محصول، منطقی نبودن قیمت‌ها با توجه به هزینه تولید، گران بودن هزینه‌های حمل و نقل نیز در این استان قصه های تلخ و تکراری  سیب آذربایجان غربی است. قصه ای  که پایان آن کام باغداران را تلخ می‌کند و حسرت تماشای هدر رفت آب و سرمایه‌های ملی برای استان به‌جا می‌گذارد.
فرار کردن از اتفاقاتی که به واسطه سوءمدیریت‌های برخی از مسوولان در چند سال گذشته افتاده است نمی‌تواند راه نجات صنعت کشاورزی و البته ادامه حیات آن باشد و باید برای این قصه تلخ کشاورزان چاره ای اندیشیده شود.
 

نظر دهید

لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید