حاشیه نشینی، معضلی گریبان گیر در جامعه
حاشیه نشینی، معضلی گریبان گیر در جامعه
سرویس اجتماعی باریش نیوز، کسانی هستند که در محله‌های تهی دست نشین بدون تفکیک روستایی و شهری با ساخت و سازه‌های غیر استاندارند و غیر قانونی و بالاخره محروم از تجهیزات اولیه چون آب ، برق، فاضلاب در حاشیه شهرها اسکان یافته‌اند.
این‌ها کسانی هستند که در محدوده شهر زندگی میکنند و جذب نظام اجتماعی اقتصادی نشده‌اند.
حاشیه نشینی در شهرهای ایران عمدتاً به صورت شهرک نشینی در حومه شهرها و هم چنین آلونک نشینی دیده می‌شود.
شهرک‌های حاشیه نشینان در اصل روستای شهر یا شهرک های روستا گونه درون شهر هستند.
در مورد علل حاشیه نشینی می‌توان به پایین بودن در آمد قشر کم درآمد، کمبود مسکن در شهرها، تفاوت‌های نژادی که موجب رانده شدن گروه‌های خاص در برخی شهرها و نواحی شده است، گرانی غیر متعارف زمین‌های شهری، گسترش فقر و بیکاری اشاره کرد.
از ویژگی‌های کلی حاشیه نشینی عموما غیر قانونی‌اند، از مصالحی که در دسترس است ساخته شده‌اند، خود ساکنین آنها را احداث کرده‌اند، جمعیت متراکم تشکیل شده از خانواده‌های پر جمعیت، تسلط فرهنگ فقر در منطقه است.
فضای خطرناک حاشیه نشینی و مستعد بودن برای تمام آلودگی‌ها و بیماری‌ها بدلیل وجود امکانات بهداشتی پایین از آثار و پیامدهای حاشیه نشینی است.
برای جلوگیری از افزایش آمار حاشیه نشینی می‌توان راهکارهایی چون وضع مقررات، تشویق سرمایه داران شهری برای سرمایه گذاری در این محلات بدلیل نیروی کار و زمین فراوان و ارزان ، احداث مراکز آموزشی و درمانی بکار ببریم.
دولت باید مساله حاشیه نشینی و آسیب‌های ناشی از آن را بپذیرد، پذیرفته شدن موضوعات و آسیب‌های مربوط به حاشیه نشینی همواره باعث می‌شود تا دولت نسبت به ساماندهی این مساله در کشور اقدام کند.
انتظار می‌رود مسئولین هرچه سریع تر برای جلوگیری از افزایش آمار حاشیه نشینی اقدامات لازم را انجام دهند.
نظر دهید