مشکلات آجرپزی دل کارگران را می‌پزد/فقر در خانه آجرپزان بیداد می‌کند
وضعیت وخیم و خطیر اقتصادی کشور گونه ای تقدیر این کارگران را رقم زده است که در طول فصول بیکاری شرمنده خانواده‌های خویش شوند؛ آیا رواست مدیران استانی و کشوری به صندلی گرم و نرم خود تکیه دهد ولی کارگران ساده و زحمت کش حتی نتوانند نان خانه خویش را فراهم کنند.
به گزارش سرویس اجتماعی باریش نیوز؛ آجر یکی از مواد اصلی ساخت و ساز و تولید مسکن است که این محصول از خاک رس در کوره‌های آجرپزی پخته و تولید می‌شود، مراحل ساخت آجر به این شرح است که ابتدا خاک توسط ماشین‌های خاک برداری داخل سیلوی دستگاه ریخته می‌شود و از آنجا توسط دستگاه نوار نقاله برای آسیاب کردن به دستگاه دیگری ریخته می‌شود سپس توسط نوار نقاله ای به دستگاه پرس ریخته شده و با آب مخلوط می گردد سپس به صورت خشت خام از دستگاه خارج و توسط تراکتورهای حمل بار به داخل زمین صاف برده می‌شود.
جهت خشک شدن آرام روی زمین ریخته می شود این خشت ها بعد از خشک شدن توسط چند نفر کارگر که اصطلاحا چرخ کش نامیده می شود به داخل کوره ( قمر) جهت آجرچینی و پخت برده می شود این آجرها در داخل کوره در دمای ۱۵۰۰ درجه حرارت پخته می شود.
در آخرین مرحله توسط عده ای از کارگران که اصطلاحا قرمزدار گفته می شود به کامیون های حمل آجر بارگیری و برای مشتری فرستاده می شود هدف از گفتن مراحل پخت آجر وضعیت وخیم و نابسامان کارگران می‌باشد.
این افراد به صورت فصلی از فروردین ماه تا آبان از 4:30 صبح تا 5 عصر یعنی 12 الی 13 ساعت به این کار طاقت فرسا با حداقل دستمزد مشغول می شوند و در بعضی مواقع به علت وخیم بودن وضعیت ساخت و ساز و مسکن هیچ گونه دستمزدی دریافت نمی‌کنند، این امر قابل ذکر است که بسیاری از کارگران حتی از بیمه که شامل خدماتی مانند از کار افتادگی، فوت و بازنشستگی برخوردار نیستند، بازنشستگی در این عرصه کاری حدود 20 سال به طول می‌انجامد ولی این 20 سال فقط شامل فصل کاری بوده و زمان بیکاری هیچ‌گونه خدمات بیمه‌ای به آنها تعلق نمی‌گیرد.
لطفا به داد کارگران مظلوم آجرپزی برسید بسیاری از کارفرمایان حتی دستمزد نرخ مصوب اداره کار را نیز پرداخت نمی کنند.
درحال حاضر که فصل بیکاری این کارگران زحمت کش می‌باشد آیا مسئولان به این موضوع اندیشیده‌اند که وضع زندگی و معیشت این افراد چگونه بوده و مخارج خود را از کجا و به چه صورت فراهم می‌کنند؟
وضعیت وخیم و خطیر اقتصادی کشور گونه ای تقدیر این کارگران را رقم زده است که در طول فصول بیکاری شرمنده خانواده‌های خویش شوند؛ آیا رواست مدیران استانی و کشوری به صندلی گرم و نرم خود تکیه دهد ولی کارگران ساده و زحمت کش حتی نتوانند نان خانه خویش را فراهم کنند.
در حکومت علی (ع) این نکات کاملا رعایت می‌شد ايشان فرهنگ فقر زدايي را گسترش داده و آن را مسئوليتی عظيم برای توانمندان و ثروتمندان می‌شمردند و می‌فرمايند: با كمك ديگران نعمتهایتان را در مقابل بلایا بيمه کنید.
یکی از اتفاقات رخ داده در طی سال های اخیر ریختن آجرسینی به روی دو تن از کارکنانی بود که به دستور کارفرما ۱ بامداد در حال فعالیت بودند که در این اتفاق یکی از کارگران بدون هیچ پشتوانه مالی دو ماه زمین گیر شد ویکی از همکاران نیز به دلیل شکستگی پا ۲ سال تمام به این وضعیت دچار گشت حال این نکته قابل توجه است که اصلا مورد توجه کارفرما قرار نگرفت و چون کوره آجرپزی دارای بیمه حوادث نبود کارفرما با پرونده‌سازی‌های فراوان و زدن مارک دزدی به کارگران دیه شخص را از ۹۰ میلیون به ۲۳ میلیون رساند در حال حاضر هم بعد از گذشت سال ها این مبلغ ناچیز به کلی پرداخت نشده است.
با این حال خواهشی ناچیز از سوی این کارگران متوجه مسئولین امر است تا به حال و روز این عزیزان زحمت کش رسیدگی کرده و ناظر بر حق و حقوق آنها به دست کارفرمایان بی عدالت باشند.
نظر دهید