شهرکهای صنعتی ارومیه مناسب فیلمسازی در ژانر وحشت!

سرویس اقتصادی باریش، آذربایجانغربی به گواه آماری که از سالهای گذشته مسئولین ارائه میدهند، یکی از استانهای مهجور در بخش صنعت کشور است صنعت آذربایجانغربی در سال ۹۶ و ۹۷ در رتبه ۲۸ کشوری قرار داشته که در مقایسه با پتانسیلهای موجود استان به هیچ وجه رتبه قابل قبولی نبوده است.
البته گفتنی است که بخش صنعت نقش وسیعی در ایجاد اشتغال ایفا میکند بهطوری که این بخش تاکنون در استان برای ۲۳ هزار و ۱۸۰ نفر موقعیت شغلی ایجاد کرده است و این یک تلنگر برای مسئولانی است که دم از حذف بیکاری میزنند.
بنا به گفته مدیرعامل شرکت شهرکهای صنعتی آذربایجانغربی در دو سال اخیر یکی ازاولویتهای مهم شرکت شهرکهای صنعتی استان احیای واحدهای تولیدی وصنعتی جذب سرمایهگذاران داخلی و خارجی و بازگرداندن آنها به چرخه تولید بوده است و طی دو سال گذشته بیش از 55 واحد تولیدی به چرخه تولید بازگشتهاند.
طبق آخرین آمار از سوی مدیرعامل شرکت شهرکهای صنعتی آذربایجان غربی از یکهزار و ۲۸۴ واحد به بهرهبرداری رسیده در شهرکها و نواحی صنعتی این استان 60 درصد آنها نیمهفعال و بیش از 400 واحد تولیدی غیرفعال هستند!
شهرک صنعتی فاز 3 ارومیه که به عنوان موتور پیشران توسعه استان شناخته میشود در بدترین روزهای خود قرار دارد و طبق بررسیهای میدانی چرخ بیش از 70 درصد واحدهای صنعتی این شهرک صنعتی نمیچرخد و سکوت عجیب و پارس سگهای نگهبان باعث بهت و حیرت بازدید کنندگان میشود همچنین این شهرک صنعتی در تأمین حداقلهای انرژی برای راهاندازی خطوط تولید خود مشکل اساسی دارد. شهرک صنعتی ماکو به لطف حضور در محدوده سازمان منطقه آزاد تنها شهرک صنعتی استان است که با 100 درصد ظرفیت خود در حال تولید است.
آذربایجانغربی بیشترین فعالیت صنعتی خود را حول صنعت فولاد و صنایع تبدیلی انجام میدهد اما با توجه به رکود، كمبود نقدينگی، فقدان بازار، بحران قیمت در تأمین مواد اولیه، نبود سرمایهگذار و حتی اختلاف بین شركا و نقصان ماشين آلات صنعت استان رو به افول است.
با کنار گذاشتن آمار مسئولین ذیربط و با اتکاء به حقیقت میتوان به این نتیجه رسید که آذربایجانغربی یکی از استانهای غنی به لحاظ مواد اولیه و معدنی است با این وجود این استان یکی از استانهای کم برخوردار کشور از نظر تولید است.
رکود اقتصادی که گریبانگیر اقتصاد کشور شده را میتوان دلیل اصلی دانست که خود تبعاتی مانند از بین رفتن بازار فروش دارد.
به نظر می رسد در شرایط تحریم شیوه های دسترسی صنایع به مواد اولیه و تامین به موقع آن برای جلوگیری از رکود در چرخه تولید نیاز مبرم به اصلاح دارد.
اکثر صاحبان صنعت در حال سروکله زدن با با چکهای برگشتی و مشکلات بانکی هستند. تسهیل سرمایهگذاری و حذف ریسک برای بخش خصوصی یکی از راههای رونق صنعت میتوان در نظر گرفت. بانکها باید در روند ارائه و باز پسگیری تسهیلات خود، یک تغییری ایجاد کنند چرا که فاصله بین احداث و رسیدن به سود در بخش صنعت یک پروسه زمانی طولانی مدت و طاقت فرسا است.
همچنین با توجه به موقعیت مکانی استان و مرزی بودن آذربایجانغربی، تمرکز بر یافتن بازار فروش در کشورهای همجوار در این آشفته بازار داخلی میتواند یک راه چاره باشد.
نظر دهید